Christophe Fontyn
Fotograaf, camerareparateur en verzamelaar
Mijn naam is Christophe Fontyn en ik woon in België in de provincie Antwerpen. Ik ben opgegroeid in Oost-Vlaanderen — das lank ge leen! Ik ben opgeleid als fotograaf en ben een verzamelaar van vintage camera’s. Daarnaast ben ik een autodidactische camerareparateur die zijn groeiende verzameling niet kan bijhouden. Eén van mijn kinderen heeft deze website voor mij gebouwd als schoolproject, daarvoor veel dank.
Ik bezit een grote collectie camera’s die ik reinig, restaureer en test. Ik zal bij momenten een camera toevoegen aan deze website met mijn daarbij horende verhaal, indruk en opnames. Bijna alle merken en soorten camera’s, inclusief elk filmformaat en soorten lensvattingen zullen worden vertegenwoordigd. Breng dus zeker somtijds een bezoek aan deze website mocht u geïnteresseerd zijn!
Elke foto die we maken is een weerspiegeling van wie we zijn en van de ervaringen die we in ons leven hebben gehad! Als fotografen willen we meestal de nieuwste en beste uitrusting om een zo scherp mogelijk beeld te verkrijgen, al stelt het vierde citaat van Henri Cartier-Bresson dat scherpte niet het belangrijkste is in een foto.
“Sharpness is a bourgeois concept.”
― Henri Cartier-Bresson
Ga op ontdekkingstocht doorheen deze webstek! Mijn favoriete fotografen zijn Henri Cartier-Bresson en Carl De Keyzer. Fotograferen is uw adem inhouden tot alle faculteiten samenkomen om de vluchtige realiteit vast te leggen. Het is precies op dat moment dat het beheersen van een beeld een grote fysieke en intellectuele vreugde wordt. Digitaal of met film, het belangrijkste voor mij is het momentum in het zoekerbeeld van de camera te grijpen met de ontspanknop van de camera. U zult merken dat mijn beelden overwegend vallen onder straatfotografie. Voor mij bestaan er geen straten; er zijn hoekjes, verborgen hoekjes, die meer activiteit vertonen dan men beseft. Heeft u al eens onder een tafel gekeken als kind? Herinner u de film Die Blechtrommel waarin Oskar onder tafel zit… Denk ook eens aan de regisseur en acteur Jacques Tati waarin het filmkader statisch is. Binnen dit kader gebeurt er zoveel en dit in volledige synchroniciteit! Denk ten slotte aan Susan Sontag. Men kan niet het heden bezitten, maar wel het verleden.